Toen ik naar de herstelafdeling was geplaatst, had ik iets bijzonders meegemaakt. Ik kwam te liggen in een kamer met drie patiënten. Dagelijks kletste ik met ze, aangezien ik alleen op mijn rug kon liggen. Zij vertelden mij dat zij een hernia operatie moesten ondergaan. Toen ik ze vertelde dat ik daar lag omdat ik een hersenbloeding heb gehad, moesten twee van hen huilen. Achteraf bleek dat wij dagelijks hetzelfde gesprek voerden. Maar omdat mijn geheugen slecht was, vergat ik het iedere keer weer. En zo ging het drie weken lang. Uit medelijden en compassie hebben zij al die tijd meegedaan.
Meer lezenMijn verhaal: Eye opener
